Kolarstwo

Zapraszamy osoby z niepełnosprawnością ruchową, intelektualną oraz dysfunkcją wzroku.

Kolarstwo to różne dyscypliny sportowe, które łączy
jedno – rower. Kolarstwo osób z niepełnosprawnościami
(parakolarstwo, ang. paracycling) dzieli się na:
• SZOSOWE – wyścigi ze startu wspólnego, wyścigi
indywidualne na czas, wyścigi drużynowe – sztafety
(handcycling),
• TOROWE – sprint tandemów, sprint drużynowy,
wyścigi indywidualne na czas na dystansach 500 m
i 1 km, wyścigi indywidualne na dochodzenie na
dystansach 3 km i 4 km, scratch.

KLASYFIKACJA
W parakolarstwie klasyfikacja obejmuje cztery rodzaje
niepełnosprawności funkcjonalnej, które w zależności od
stopnia dzielą się na klasy sportowe:
• handcycle (klasy H1-5) – zawodnicy z dysfunkcją
kończyn dolnych, ścigający się na trzykołowych
wózkach z napędem ręcznym,
• tricycle (klasy T1-2) – osoby z porażeniem mózgowym, startujące na rowerach trójkołowych,
• cycle (klasy C1-5) – kolarze z porażeniem mózgowym lub niepełnosprawnością narządu ruchu, jeżdżący na klasycznych rowerach,
• tandem (klasa B) – zawodnicy z dysfunkcją wzroku,
startujący z pełnosprawnymi pilotami na tandemach.
Kolarstwo ręczne (handcycle, handbike) jest jedną z najlepiej rozwijających się dyscyplin paralimpijskich. Podobnie
jak w klasycznym kolarstwie, rozgrywane są dwie konkurencje – indywidualna jazda na czas i wyścig ze startu
wspólnego. Dodatkową konkurencją jest wyścig drużynowy. Wyścig jest rozgrywany w formie sztafety, w której
startuje trzech zawodników z różnych grup startowych.
Każdy z zawodników trzy razy wyjeżdża na trasę o długości
od 1 do 3 km. Jest to konkurencja bardzo widowiskowa.
Emocjonująca zarówno dla zawodników, jak i kibiców.

Rywalizacja w kolarstwie ręcznym odbywa się w pięciu
kategoriach, podzielonych ze względu na stopień sprawności zawodnika:
• H1 i H2 – zawodnicy z tetraplegią (niedowład nóg
i częściowy niedowład rąk),
• H3 – zawodnicy z paraplegią lub podobnym uszkodzeniem (niedowład nóg oraz mięśni brzucha),
• H4 – zawodnicy z paraplegią lub podobnym uszkodzeniem, u których mięśnie brzucha pozostają
w pełni sprawne (w tej kategorii zddarzają się także
osoby z amputacją),
• H5 – w tej grupie startują głownie osoby po amputacji lub z innym uszkodzeniem, które pozwala
wykorzystać pracę całego tułowia i umożliwia jazdę
w pozycji klęczącej/siedzącej.

Zawodnicy z grup H1-H4 ścigają się w pozycji leżącej.
Taka pozycja jest aerodynamiczna, co pozwala na zmniejszenie oporów powietrza i osiąganie większej prędkości.
Dystanse, jakie pokonują zawodnicy, zależne są od rangi
zawodów i od kategorii.

Najmocniejsi (H3-H5) mają
zazwyczaj do pokonania dystans:
• indywidualna jazda na czas – 15-35 km,
• wyścig ze startu wspólnego – 45-100 km.